Bir melankoli benim ki,
Şu kaldıramadığım göz kapaklarım,
Kandıramadığım kalbim.
Gözlerimin önünde uzanan,
Canlı bir ceset sanki,
Sapsarı bir benizle... aynada ki hayalim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
'aynada ki hayalim.'...ve melankoli..insan en çok aynada hisseder aslını....ve yine değiştirir yüzünü aynada..aynadan yansıyanlarla.budur hayat...devam eder...belki de bir andır o..gelir geçer
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta