Melankoli Şiiri - Atilla Özişitmez

Gelişinle çiçekler açardı
bahar gelirdi odamın her köşesine,
şöyle bir bakınca gözlerime
aklım başımdan uçardı,
gözlerindeki parıltı kaplardı her yanı
odamdan taşar, kenti ışığa boğardı.

Ne zaman ki çalınsa kapım
geldiğini anlardım,
kalbim yerinden çıkar
kapıya koşardı,
duracak sanırdım,
senden başka gelenlere kızardım,
herkesi biraz sana benzetir
her yabancı yüzde seni arardım.

Olmadığın her an
bakışlarıma çakılıp kalırdı zaman
dakikalar uzardı,
sensiz akşamların tadı olmazdı
camları buğulanmış pencereme
başımı dayardım,
caddelere uzun uzun dalardım.

Akşam olur herkes yatardı
ben pencereden dışarı bakardım
yıldızlar gökte asılı durur
sen yatağında sıcacık yatardın,
ben geceler boyu
yıldızları sayardım.
Kim bilir neler geçerdi rüyandan,
sabah olur kalkardın
gözlerin geleceğe umutla bakardı
giyinirdin, saçlarını tarardın
sonra balkona çıkardın,
geceden kalma kent sokaklarına
güneşle birlikte doğardın.

Benim yüreğim senin için atardı
sen bilmezdin,
kirpiklerini süzüp
şöyle bir bakardın,
senin yüreğinde ne sevdalar yatardı,
ellerimi açıp dualar ederdim.
Gün biter
güneş batardı,
sen giderdin
ben ağlardım,
sonra bir sigara yakardım,
gece sabahlara dek
yıldızlara bakardım.

Sabahlar olmak bilmezdi,
geceleri şarkılar çalardım
sen duyardın,
anlamazdın,
göz yaşlarım içerime akardı,

ne vakit telefonum çalsa
sen arardın,
anlardım,
konuşmazdın,
bilirdim,
ben boyuna seni özlerdim
uykularım kaçardı,
bir gün gideceğinden korkardım,

ben ne yapardım.

Akşam olur yıldızlar çıkardı,
kentin tüm ışıkları söner
yağmur gözlerimi yıkardı,
sen yatağında sıcacık yatardın
kim bilir rüyandan kimler geçerdi,
ben yalnız başıma kalırdım.

Gün biter,
güneş batardı,
sen giderdin,
ben ağlardım,
sonra bir sigara yakardım,
gece sabahlara dek
yıldızlara bakardım.

Olmayışın bir bıçak gibi
yüreğime batardı,
bir rüzgar eserdi
her yer saçların gibi kokardı,
seni düşünüp gözlerimi kapardım
özlemin yüreğimi yakardı,
hayalinin ellerinden tutardım
içimi hep aynı korku sarardı,
bir gün gideceğinden korkardım...