Melânkoli Şiiri - Kevser Gülistan Çakır

Her şey ölgün odamda
Çıkmaz ne bir ses ne bir çıtırtı
Hiç değilse eskiden
Yaşayacak acılar vardı...

Bazen bir yıldız kayardı penceremden
Gözüm takılır kalırdı dansına
Yıllar var ki adını koyamadığım duyguya
Ara sıra bir serçe konardı
Bir kartal gelip canını alırdı...

Dargın komşu kapılarıydı
Tek nefeslik huzur
Tek solukluk mutluluk
Zormuş meğer
Açık kapılarda mahpusluk
Dostlar görse bu halime şaşardı...