Tanrı ağlamaz
Nehirler yaratır dünyada
Yağmurlar yağdırır
Karlar uçurur
Kaç meleğe geciktim belirsiz
Kaç periye, yolunu kaybeden ormanda
Tanrı en uzak yıldıza da yakındır
En yakın gözyaşına da.
Yasını rüzgârlar tutar vurulmuş atların
Rüzgârlar acının rengiyle ağırlaşır
Çocukluğu kanatlarıdır insanın
Beyaz bir güvercin gibi uçar uzaklaşır
Atlar yalnız hayallerinden vurulur
Gövdesi başında gökler ağlaşır
İnsan yorulur, yorulur bir gün taş olur.
Mahmut Türk
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!