İstanbulda bir sonbahardayım,
Bir ağaçtan kopan sararmış yapraktayım.
Gece yüzünü bizden çeviren gün ışığındayım.
Tüm ölü şairlerin dizelerinde,
Tüm canlı şairlerin damarlarında akmaktayım.
Bıçak kesercesine katı bir buhrandayım.
Ben, şairi şair yaparım,
Adım melankoli,
Hiç duydun mu beni?
Kayıt Tarihi : 10.1.2020 06:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nazan Öncel'in "Gitme Kal Bu Şehirde" parçasını dinlerken aklıma gelen bir fikirle: "İstanbuldayım ve mevsim sonbahar" düşüncesiyle yazılmıştır. 25.09.2019 22.00'dan az önce
![Lütfi Sabri Batı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/10/melankoli-153.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!