MELANKOLi Şiiri - Yorumlar

Özlem ve pişmanlıklar, okyanusa dönünce, güneşi arayan çiçekler hep yanar, hep kurur. Kutluyorum kalemini.

'Bak acılarımızın ortak paydasında
Özlem ve pişmanlık var '****
Öyle. Özlemler arttıkça ,pişmanlıklar ,keşkeler çoğalır.' Ah bir geri dönsem, bir daha yapar mıyım hiç?'deriz. Ama geri dönme ne mümkün.
Güzel bir şiir okudum. Kutluyorum. Saygımla.

'Kadim bir grilik içinde, güneşi arayan çiçekler gibi olmak...'
Düşünüyorum da, şairler mi duyumsar böyle hisleri, yoksa, bunları hissedenler mi şair olur acaba ?
Okyanusun iki yakasından uzanan eller, birbirine değemese de, iki yakadaki çiçekler de aynı cömert güneşe kavuştuğunda, sanırım duyabilirler birbirinin sıcaklığını....
Güzel şiir için teşekkürler Necdet bey,
saygı ve sevgiyle efendim,
Ünal Beşkese

aşkta umut yitirilince melankoli sarıyor insanı ister istemez.. anlatım harikaydı, kutluyorum Necdet bey, iyi seneler, saygılar..

Kayıp giden sesler hep kötürümdür
Bak acılarımızın ortak paydasında
Özlem ve pişmanlık var

Eksiğiz işte

Aramızda kocaman bir okyanus
Bir yakasında sen öteki yakasında ben
Diz dize değiliz
Kadim bir grikızıllık içinde
Güneşi arayan çiçekler gibiyiz

Sönüyor
Kora dönüyoruz...

Nefis anlatım yine...Bu gecenin en güzel şiirlerinden biriydi...Kaleminizi yürekten kutlarım üstadım...Saygılarımla...

Güneşi arayan çiçekler gibiyiz

Saygılarımla

Eğer iki kıtadan birbirine dönmüşse yüzler arada bulunan okyanuslar bile anlamsız kalır. kavuşmak vuslata kalsa bile..
Doyumsuz bir şiir. Muhteşem kaleminizi kutluyorum Sonsuz saygılarımla.

'Sönüyor/Kora dönüyoruz...'
Ya yansaydınız... Ya o okyanuslar 'ana karada' birleşseydi... Grikızıllık değil de, güneş bütün engellerden sıyrılıp en beyazından, sarıya çalan en parlak ışıklarından mahrum etmeseydi... Açsaydı avuçlarınızda her renkten çiçek...
'Eksik' kalınır mıydı? O ateşe dayanılır mıydı? Melankoli yerini sevinçlere bırakır mıydı?
Sanırım 'ortak payda' özlem ve pişmanlık değil, doyumsuz bir vuslatın 'en canlı ayak sesleri' olur, duyulurdu...

Şiiri ve değerli dostumu kutlarım...

Gerçekten tam bir melankoli duygusuyla yazılmış bu şiir. Kısa fakat öz. Yalnızlıklar nasıl uyumsuzluksa, şiirlerdeki kalabalıklar da öylesine uyumsuzluktur elbette. Az sözle çok şey anlatabilmekse sanat gerçekten. Şair bu şiirde onu fazlasıyla başarmış. Kutlanmayı yürekten hak eden bir şiir.Yazmak, kaleminize çok yakışıyor öğretmenim. Nicelerine...

Melankoli, başlığı görünce banim için yazıldı dedim bu şiir :))

Ve sonra şiiri okumaya başlayınca bir deri bir kemik kalmış özlemleri gördüm okyanusun iki ayrı yakasında. Dedim ki içimden şimdi şu an bulutların ardına saklanan Ay'ı kolundan tutup getirsem ve okyanusun iki yakasını bir araya getirip tam oraya sabitlesem bir düğme gibi.
Mümkün müdür, mümkündür !
Yeterki istesin insan..

Kutluyorum canımın içinin içi abim..
Biliyorsun değil mi :)
Bende biliyorum :)

Ellerinden öpüyorum ağabeyim çok çok çok sevgim ve sayğımla..