Üç nolu çam ağacı, yine efkârlıyım ben,
Ağlamak istiyorum, kimseye görünmeden.
Sen de görüyor musun, yoksa yine mi hayal?
İyi bak O değil mi? Sessizce gelip giden...
27 Nisan 1984 – Cuma / Ödemiş Lisesi
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 26.6.2008 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Okulun açık basket sahasının kenarında bulunan bir dizi çam ağacından biriydi Üç nolu çam ağacı. Çok da bir özeliği yoktu, ama nedense hep onun altına giderdim oturup seyran etmek üzere... Nedenini bilmediğim bir alışkanlık işte.
![İzzet Kocadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/26/melankoli-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!