Ben yalnız,
Ben suskun,
Ben Melâmî.
Öldür beni tüm romantizminle
Çünkü
İkimiz de biliyoruz ölüm,
Hukuki bir olaydır.
Ben benle,
Ben sessiz çığlık,
Ben yırtık pırtık.
Uyuyorum betonların üstünde;
Kaldır beni ormanlarla,
Ağzında güllerle uyandır.
Ben eski şarap,
Ben sönmüş sigara,
Ben parasız.
Ölümüne gidiyorum yalnızlıklara.
Bir kuş gürültüsü yetebilirdi,
Zavallı ruhuma.
Ben kovulmuş,
Ben kilitli,
Ben zehirli.
Ne olur hatırla beni,
Baldıranlarla.
Emek Anıl AşılıKayıt Tarihi : 23.6.2021 23:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emek Anıl Aşılı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/23/melami-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!