Melâli Anlamayan Nesil
Ay parladı tebessümle, naz ile, hâle hâle
Çiğ olup düştü gökten, sanki berg-i nihâle
Etrafında yıldızlar dönerlerken âvâre
Bulutlar çekildiler, her biri pâre pâre
Cevap veremediler bir sual-i muhâle
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Evet Anlamazlar...Unutuldu...artık..hâl-i pür melâle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta