Dinlenecek tüm hicran nağmelerini dinledikten sonra uzletgâhımda istirahât ederken, bana acı terennümler eşlik ediyor.
Müthiş bir acz içinde lakin heybetliydim. Şu akşam vakitlerinde, muhtelif mâlûmata dair eylediğimiz hasbihâllerin noksanlığından muztarip olacağımı ne yalan söyleyeyim düşünmezdim; yâhut mahmur kitaplarımın üzerinde kalenderâne yatan, sana ait mühmel bir eşyanın uzviyetime ne denli elem salabileceğini de hiç tahmin etmemiştim...
Kokunu hatırlayamamak düşüncesi gayzâgin dalgalar suretinde çarpıyor kıyılarına yüreğimin; çünkü
O yegâne râyihadır, yatıştıran tüm isyanlarını zihnimin.
Bir gamlı cihan ordusu cüdâ düşmüş gibi yurdundan,
O meçhul ermişçesine gözlerim arkada kaldı sevgilim.
Bu ne feci iştir ki yaratılmış zilletten
Besleniyor körpe safdillerle; ve
Efendileri müteşekkildir, riyakâr itlerden.
En müşkülüymüş meğerse, bırakmak
Şu leylâ kurdun gamlı ulumalarından gayrı ne işitilir?
Yokluğuna tahammülü olanaksız kıldıysa, varlığına alışmak.
Ben âlâmımdan kendimi kaybedip,
Bir müddet, yeryüzünde seni arayacağım.
Uzun değil...
Zatının tesîri artık duyulmaz olur da üzerimde,
Bu melâl gönlümden tayaran eyleyene kadar.
Buğrahan Yılmaz 2
Kayıt Tarihi : 18.7.2023 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!