Firuze Şiiri - Yavuz Değirmenci

Her gece düşümdesin bitmiyor nöbetlerim
Sana bakan gözleri görmüyorsun Firuze
Ne başı var ne sonu gitmiyor şu dertlerim
Gönül kapımı açıp girmiyorsun Firuze

Beyaz gelinlik giymiş tıpkı melekler gibi,
Uyuyorsun belki de, şimdi bebekler gibi,
Kapında kul,köleyim şefaat bekler gibi
Camında nefesimi duymuyorsun Firuze

Yattığın yatağını düşlerime sereyim
Örttüğün yorganını sevdam ile sarayım
O sırma saçlarını okşayayım tarayım
Ama eskisi gibi örmüyorsun Firuze

Dertsizler pazarın da bu dertler satılır mı?
Milim milim kazınmış yürekten atılır mı?
Bir gece de bir resme, kırk defa bakılır mı?
Telefonlara cevap vermiyorsun Firuze…

Gönül kapım hep açık, seven varsa aralar
Sinem kağıt, dil kalem; gelip bir şey karalar
Değirmenci ellere dertlerini sıralar
Lütfedipte halimi sormuyorsun Firuze…