Mel'un Kavme Şiiri - Muhammed Asım Yayla

La ilahe illallah kokan nefeslerimizde,
Boğulacaksınız...
Bin feryad, bin yakarış...
Kullanmak isteyceksiniz merhametimizin en saf halini.
Ama silinmiyor silueti gözlerimizin önünden
Vucudu kurşunlarla delik deşik edilmiş
Masum Filistinli çocukların...
Ama çıkmıyor aklımızdan şu masum soru:
'Anne! Küçük çocukları da küçük kurşunlarla mı öldürürler? '
Elleriniz hala kan kokuyor.
Gözlerinizdeki nefret silinmemiş hala.
Affedilmek mi istiyorsunuz?
Ne yüzsüzlük! Yıkılın karşımızdan!

Diz çökecek tanklarınız taşlarımızın önünde.
Bir sapanın nelere muktedir olduğunu düşüneceksiniz.
Allahuekber!
Anlamayacaksınız içimizdeki,
İman gücünü, cihad ruhunu...

Sizi zavallılar!
Tutturmuşsunuz vadedilmiş topraklar diye,
Bu yalan uğruna terörü bile mübah görüyorsunuz.
La ilahe illallah!
Adı batsın 'Kabala'nızın!
İslam güneşinin parlaklığı derinizi yakınca,
Yahut cehennem kazanında kaynayınca
Anlarsınız belki.
Hatta pişmanlık bile duyabilirsiniz.

Lakin;
Biz asla unutmayacağız görüntüsünü,
Buldozerin altındaki cesedini Rachel Corrie'nin
ve on dokuz yaşında bir amaç uğruna
Dokuz yerinden kurşunlanarak öldürülen
Şehit Furkan Doğan'ın!

Kulaklarınız sağır olacak
Tekbir seslerinden.
Boğulacaksınız
La ilahe illallah kokan nefeslerde...
Annelerin göz yaşlarında,
Boğulacaksınız...