Son mektupu yazmaya başlarken,
Hüzünlü düşünceye daldım.
ve ne yazacağımı şaşırıp kaldım.
O anda başladı gözlerim ağlamaya.
Aydınlık dünyam karardı.
Cıhanı görmez oldum.
Yine de şu satırları yazmaya
Kendimde cesaret buldum.
Yar senden uzakta yaşıyorum ama
Seni seviyorum.
Senin olmak istiyorum.
Sensiz geçen
Gündüz saatlerinde
Kendimi zindanda hissediyorum.
Aldığım nefesleri
İnan derinden soluyorum.
Ahhhh sevğilim ah
Bu mektupu sana yazarken
Ellerim titredi
Halende titriyor.
Kayıt Tarihi : 7.10.2010 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/07/mektupu-yazarken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!