Denize kıyısı olmalı insanın. Ayaklarına dalgalar vururken, saçlarında martılar gezinmeli. Belki de en çok bu yüzden düştüm sana. Denize ulaşan kıyımdın sen, Nefes alıp verdiğim med-cezirler boyu. Ya mavi, sende yüklenir tüm zerafetini, renkler bir bir anlamini yitirir. Sahi adını bulamamıştım senin, bu defa mavi olsun ne dersin. Yarın bakarsın başka...
Sağlıcakla kal, adına mavi dediğim, derinliklerinde kaybolmak için can attığım sevgili....
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta