“Kırılmış sevinçlerin/her biri can parçası/canımda saplı
acısına alıştığımız/dokunulduğunda kanatan/kırılmış sevinçlerim...”
-I-
Ömrümüze çizdiğimiz resimler
canımızda hep asılı duran
tuali etimizden
boyası özlemlerimizin pıhtılaşmış kanı
cesetlerimizin yakılmış parçaları
külleri henüz dökülecek deniz arayan
ömrümüzü çizmiş resimler
yakıntı
Ömrümüze çizdiğimiz resimler
zamanın bizi kandırdığı yerde
sevap diye işlediğimiz günahlar
çizilirken güzel olan
hatırladıkça çirkinleşen resmimiz
aşkın bizi aldattığı akılsız yerlerimizde
Küçük ömrümüzün büyük günahları
büyümek isterken işlediğimiz
akılsız gülüşlerimiz
-II-
Şimdi sen olsan
sarılıp arınsam
şimdi sen olsan
pıhtılaşan nefeslerimi açsan
göğsümdeki yangını söndürsen
biricik öpsen
günahlarımızı örtsen
o külleri dökülsek
Şimdi sen olsan
şimdi durmadan sen olsan
çirkinleşmeyen resimler çizsek
aşksızlığı aldatsak
o resimleri düşürsek canımızdan
şimdi sen olsan
Şimdi sen ol
kucağına cenin al beni
kırılmış sevinçlerini al canımdan
kanayan yerlerimi sustur
sevap et beni
pakla
temize çek
ömrümüze çizdiğimiz çirkin resimleri
Hadi şimdi sen ol
yeniden çiz beni
Kayıt Tarihi : 14.3.2006 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!