Ellerimi neresine götürsem yüzünün.
Sesimi neresinde uslasam kelimelerinin.
Bildiklerimin en başına dönmüş ve yeniden başlatıyorum öğrenmeyi;
ilk seninle, kalbimin en güzel bilgisiyle başlıyorum.
Alfabem a, v.... ile başlıyor dilimin ezberine,
m, i, n, e... ile devam ediyor aklımı yerinden oynatmaya.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta