Mektuplar-85 (M.S.) 22/02/2006

Ne uçsuz bir zaman oldu
bu kente kalbin düştüğünden beri
bir önceki nefesimiz kadar uzak
sonraki kadar gurbet dolu
sakin ve onurlu

Ne kadar u-mutluyum
mutluluğun oldum olalı
bu kente ellerin düştüğünden beri
bağırmadan duyuluyor hüznüm
yüzüne tırmanabiliyor yüzüm
sana dokunabiliyorum
anlayabiliyorum
beni canlayabiliyorsun
ve öldürebiliyorsun
bu kent sana esir düştüğünden beri

ne kadar yakınsın
ölüm
ne kadar uzaksın
yaşam
aşk
ne kadar ço(cu) ksun

Bu kente geldin geleli
ne çok büyümüşüz
ne çok küçülmüş yokluğun
ve ne çok anladım
ne çok büyüyorsun
bu kentten gittin gideli