Susmayan bir keman yokluğun.
Bağırdıkça yaman oluyor etrafım.
Birbirine dolanıyor nefeslerim.
Hiçbir ağaç yaşamıyor sanki.
Bütün yağmurlar geri yağıyor.
Susmuş bir yaşam yokluğun.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
