-I-
“O yüzden gömülmenin tam vakti simdi....! ”
İlk bu mısra düştü mektubuma;
ruhundaki yaralardan türemiş.
gün boyu sırtımda taşıdığım duvarlarının altında,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir