Resmimiz buz çölü.
Çizildikçe eriyoruz.
Donuyoruz yandıkça.
Ve büyüyor aramızdaki karalar.
Cehennem ortasında buz çölüyüz.
Göstermiyor aslımızı hiçbir mevsim.
Gök mavi buz.
Karmakarışık yağmur doluyuz.
Nereye aksak önümüzde kara sular.
Ne zaman kurur sular.
Suçlarımız ne zaman donar.
Ne zaman erişiriz.
Dünya ne zaman barışır.
Kayıt Tarihi : 17.1.2006 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!