Mektuplar-45 (M.S.) 14/01/2006

Kendi boşluğumuzdan düşüyoruz.
Kendisine ait her gölge.
Taşıdığımız kendi ölümüz.
Aynı yazı kokuyoruz ikimiz.

Hiçbir yerimize uymuyor hiçbir yerimiz.
Şekilden çıkmışız artık.
Soysuz bir “şimdi” yaşıyoruz.
Ağarmaya yüz tutmuyor “Yarın”.
“Dün”ün yüzü cehennem zaten.
Ellerimiz perişan.
Durduğumuz yere gömülmüş adımlarımız.
Hiçbir yerimize uymuyor bu yerler.
Hiçbir şeklimiz bunca şekilsiz değil.

Bedenimiz iki ölü.
Doğduğumuzdan çok ölüyoruz.
Benzemiyoruz hiçbir canlıya.
Yığınla imkânsızlık doluyuz.
Bulamıyoruz tek bir adımlık bir cevap.
Neremize sığdıracağız bu sabrı.
Bilmiyoruz.
Ki dolduğumuzdan çok azalıyoruz.
Yaşamayı beklemiyor hiçbir canımız.

Yolsuz bir yol bekleyişimiz.
Yüzümüz asılmış bir felaket.
Hüzünboyu çıkmazlar birikmişiz.
Hangisinden başlasak çıkmaya.
Ki daraldı içimiz.
Çift kişilik kalmışız.

Basamaksız bir merdiven aramız.
Ne ben dökülebiliyorum sana.
Ne de sen dönebiliyorsun.
Yeşili kaybetmişiz.
Maviyi arıyoruz.