Mektuplar-43 (M.S.) 12/01/2006

Ne çok yaşlı duruyor uzaklığın.
Gidişin ne yeni.
Hani uzansak az önceye,
birbirine sarılacak heryerimiz.
Bilmiyoruz.
Neresindesin sonranın.

Ne çok ayrılığız, ne çok.
Erişsek birbirimize,
damı akıtmasa gözlerimizin,
yorganı bu kadar kısa olmasaydı ayaklarımızın,
ne saçma olurdu;
cevaplasa birileri bu felaket soruyu.
Aklımız kaçardı,
Uzayda hayat bulunurdu.

Ne imkânsızmışız.
Ne kaçıkmış bizi bilen ilimler.
Hiçbir kitap bilmiyor ne zaman geleceğini.
Hiçbir planı yok daha yazgımızın.
Ne yorulmaz aranmakmışız.
Bulunsak dünya mı yıkılır sanki.
Adımız hangi sayfasında geçecek yakının.

İkimiz de biliyoruz aslında.
Dengimiz değil şimdiki zaman.
Aşkın “x hali”ndeyiz.
Ne yana salsak bakışlarımızı,
yokluğununun bir başka yüzü.
Aşkın sefil halindeyiz.
Ne yana salsak kimsesizliğimizi,
yokluğun bir başka yüzsüzlüğü.