kara serviler gibi çığlıklarım oldu
gömütlüklerin suskunluğunda...
makyajı tazelenmiş ölümlerden kalan
tez ulaşan kara haber
namluya sürüldü gümüş renginde sözün
kendine iyi bak... diye biten mektuplar
bir burcuna daha çakıldım
ela gözlerine gurbet bürüdü...
bir parça sıva daha döküldü duvarlarından
korunmasız kaleleri düştü ayrılıkların
kendi yurdumda eskitip bütün gurbet türkülerini
koç boynuzu bir kilimde baktım
Kayıt Tarihi : 8.1.2004 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!