Günler saklanarak geçiyor önümüzden.
Utanmaktan ne anlar şu berbat saatler.
Nerden akıl etsin aramızı boşaltmayı şu aptal yollar.
Ne halt ediyor bu yaşamak.
Bu iğrenç şiir ne anlatıyor.
Bu zavallı kelimeler.
Noktalar.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
