Mektuplar-352 22/07/2 Şiiri - Mahzun Doğa

'Toprak ve su verildi sana
sen onu insan yaptın.'

Önce'den Sonra'ya
kalbinden karnına
et ve kemikle
zaman taşıyorsun
ölüme yaşam

Kamburun yürüyor
karnından sırtına
hafifliyor yer
bir deprem havliyle
aşk sancıyor
rahmet-i ilahi
aşk sancıyor
ellerimden uzak ellerin
kendine bağırıyorsun
oğul oluyorsun

Ağlayagülüyorsun
canından bir can düşüyor
evrene insan taşıyorsun
insana insan
rahminden rahmet
özünden öz
göbeğinden yaşlar akıyor
kalbinden süt
bir zincir daha çakılıyoruz yerimize
karnımızdan kesiliyoruz

Toprağa sütün karıştı
anne oldun
ikiye bölündük
dört oluyoruz