Boşluğumuzdan düşüyoruz
ömrümüze bağladığımız ağrıların dirim zamanı
su sızmaz aramızdan yollar geçiyor
ıssız bucaksız
yine kaldırılasıca sınırlar
aramızdan sırlar geçiyor
birbirimizin boşluğundan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ilginç ama , 'mektuplar' olarak mı adlandırılmalı . ama başlığı nerede toplarsa toplasın, çok güzel. kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta