Kıyamet dindi.
Gerçeklerin yüzü kızarmış.
Utanıyor zaman.
Yüzümüze bakamıyor yüzsüz hayat.
Kaçıp gizlenmiş bir yerlere İstanbul.
Utanası tutmuş ilk defa.
Ve kırılmış şimdi bizi bilen tüm eşyalar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
