Yalnızlığa sakladığımız ine iniyoruz bazen
dans etmeyi öğrenen oyuncak çocuklar gibi
söbeleniyoruz birbirimizin ayaklarına basarken
ağrımasa da aslında biryerimiz
kırılıyoruz paramparça saklandığımız yere
toplandıkça öğrensek de dans etmeyi
öğrenmek asla bitmiyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
evet asla sonbulmuyor
hiçbir saklambaç...
tebrikler
viranşehirden çetin duran
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta