Mektuplar-25 19/12/2005 Şiiri - Mahzun Doğa

Hiçbir yol yok aramızda.
Yakınsın.
Sadece birbirimize değmeyecek kadar mesafe kaldı aramızda.
Hani ellerim teprense simşekler çıkaracak ellerinle.
Bütün yıldızlar çarpışıp unufak dökülecekler.
Bütün denizler boğulacak gözlerinde.
Hani bir nefes daha alsam,
içime dolacak, kalmayacaksın.
Hani baksam sana.
Eriyip gideceksin.
Yakınız artık.
Hiçbir asır kalmadı aramızda.
Ne bir saat, ne de bir dakika.
Hiçbir zaman kalmadı aramızda.
Zaman değil kalan, başka bir şey.
Adımlarınla yıkıldı tüm mesafeler.
Aramızda sadace biletin kalınlığı.

11:20’de çık yola.
Doğum günümde.
En çok doğduğumuz doğumuz.
Böyle dursun saçların.
Sesin öyle konuşsun.
Bakışların öyle görsün.
Kokun öyle koksun.
Hep böyle gel.
Öyle gel.
Ellerim iki yana açık.
Tam sığabileceğin kadar.
Ayaklarım yaşama tutunmuş.
Aklım kalbimin içinde.
Sabrım aramızda ezilmiş.

11:21’de çık yola.
Doğum günümüzde.
Birlikte en çok doğduğumuz gün.
İkimizden başka hiçbir şey olmasın valizinde.
Emeksiz kızım olsun içinde.
Bir kaç şiir bize dair.
Birlikte dans edeceğimiz şarkıları unutma.
Asırlardır konuştuklarımızı getir.
Bana biriktirdiğin kelimelerle gel.

11:22’de çık yola.
Birleştiğimiz ilk gün.
En çok birleştiğimiz zaman.
Sen’i öleceğiz gün.
Duvağınla çık yola.
Saçlarında yıldızlar olsun.
Yanaklarında gülüşlerim.
Boynunda ellerimle gel.

O saatte çık yola.
Güneşin batıdan doğacağı gün.
Ölüm ölmekten korkunca.
Hiç kimsenin kalmadığı günde.
Sadece ikimizin bildiği.