Mektuplar-23 17/12/2005 Şiiri - Mahzun Doğa

İstanbul yerle bir bugün;
Bütün sahillerini kurşuna dizdim.
Ciğerimi astım baktığın her yere.
Sana yıktım bütün caddelerini.
Sadece sen kaldın.
Her damlasını kuruttum hüzün yağmurlarının.
Sana dokunmuş bütün elleri yaktım bugün.
Sana dönmüş bütün bakışları cehennem kıldım.
Bütün sevdalarımı sildim teninde.
Bugün İstanbul yeniden sen.
İlk tek sen.

Bütün sokaklarının adı mavi şimdi.
Ağaçları mavi artık bu kentin.
Havasında kokun var.
Yollarına tenimi serdim.
Deniz dediğimiz saçlarındır şimdi.
Bugün martılar ilk defa mavi uçuyor İstanbul’da.
İstanbul düştü.
İstanbul Mültecin şimdi.
Esirin.

İlticamı bekliyorum.
Aşıyorum seni bilmenin sınırlarını.
Seni yaşamanın sınırsızlığını.
Özleminin hırçınlığıyla düşüyorum fikrine.
Sırılsıklam sen oluyorum.
Köşe bucak sen oluyorum.
Baştan aşağı sen.
Tamamen sen oluyorum.
Hep birlikte sen oluyorum biz.

Aşıyorum seni bilebilmenin bilgisini.
Sorulara düşüyorum.
Bulup çıkarıyor beni bakışındaki metanet.
Sabrın çekip alıyor beni.
En çıkılmaz sokaklardan.
Hep birlikte “sen” ediyorsunuz beni sen.

...

Bugün yağmıyor yağıyordu sen uyurken.
Adımlarım en derin izlerini bırakıyordu bugün.
Seni beklemenin en sakin zamanları vardı çılgınlığımda.
Bugün sana temizliyordum İstanbul’un sokaklarını.
Temize çekiyordum bütün aşklarımızı.
Sana değmiş çok el kırdım bugün.
Seni acıtmış tüm yaratıkları silkip attım tarihten.
Bütün kayalıkları yıkadım bugün sadakatinle.
Sana yağmış bütün hüzünleri içimde erittim.
Bugün sabrın yağıyordu bastığım yerlere sen uyurken.
Ve anıların yığılıyordu içime, sebepsiz sebepsiz.
Seni çıldırdım.
Seni bağırdım.
Seni acıttı bana burda kalışların.
Sen uyurken bugün.
Temize çekiyordum İstanbul’u.
Ve kirleniyordu zaman zaman kaşlarım.
Parçalanıyordu içimdeki için.
İçimdeki için.
İçindeki içim.

Sen uyurken bugün.
Mahremiyetin uyanıyordu karnımdaki ağrıda.
Çalkalanan binlerce yutkunuş yuttum.
Defalarca katili oldum mültecilerinin.
Astım.
Kestim.
Yaktım.
Yıktım.
Binlerce cani oldum bugün.
Sen uyurken.
Binlerce ana ağladı içimde.
Milyonlarca çocuk ezildi rahminde.
Çocuklarım alındı.
Aldırıldık ordan.

En çok öldüğüm gün bugün.
En çok doğduğum gün bugün.
Ya seni yaşamak...
Seni yaşamak...
Seni...
Ya yaşamak seni...