Mektuplar-199 02/08/0001 Şiiri - Mahzun ...

Çocuklar oyunlarını terkediyor birer ikişer
akşam oluyor
kadın sesleri
yemek kokuları
bizim sokak işte
seyyar satıcılar da döndüler evlerine
dışarıda sadece bir iki çocuk sesi

Hani aramıza girmese şu bina
şu uslu uslu ikinci vardiyasına yetişmeye çabalayan Güneşle
belki biraz Haliç olurdu o zaman-görebilirdim
hani Yeşilköy'den kalkan uçaklardan seni seyrederdim
hani son adımlarını bıraktığın o akşam üstünde
o ak kanatlı motorlu kuşlar
bu gün batımında ne dehşetler bir görsen
bütün doğaya hükmeder gibi
kaptığını götürüyor bu koca şehirden
işte bu gökte
bize olan biten ne varsa
hepsi bu gökte
belki de iyi ki bu bina var

İşte öyle ya
bu vakte kadar kafamı şişirip gittiler evlerine
çocuklarkuşlarseyyarsatıcılararabalar
en çok sensizliği bana duyuran bu sessizlikte
ve daha çok acıtan şu teyyareler
hani şu karşıki bina da olmasa
ne çok sensiz kaldığımı daha da gösterecek kızıl gök

İşte böyle
her gün sensiz sensiz
göçüyor dünyanın öbür yanına gün
gece yine bize kalıyor
sana ne baktımsa seni ne duydumsa kâr
böyle bize baka baka uyutacağız yine geceyi
gündüzler başkalarına kalacak