Doğduğumuzda ne çok yaşlıydık
kırışmış memeleri ne gençti annemizin
titreyen elerimizi değdiremediğimiz
dudaklarımızın kanadığı
O koynun
ne erken bir sabahtı
zaman geçti
ve uzaktık
Ne yaralıydı ayakların
babamızın saçları kadar dökülmüş dizlerimiz
savunmasız düşlerimiz
ne yeniydi
doğmamış kadar
ve eski
Ne yaşlıydık
ne gençti yaşamak
ve ne uzun bu hasret
ve daha
ne uzun
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!