Mektupça Şiiri - Kadir Umay

Öylesine onlarca mektup yazdım,
Hepsi seni anlatıyordu, benden hiç eser yoktu.
Geceler gündüz olmadı (olamadı)
Bahaneler yarattım kendime gülünç
Aslında yoktu adresin hep armaz oldun.
Günahları döküp yargıladım.
Ne kitaplar vaz geçirebildi,
Nede sinemaların rutubetli havası.
Bir türlü çoğalamadım
Öylesine özledim ki;
Biliyor musunçok konuşmadım kendime?
Ne olduğunu bilmediğim bir kararım vardı.
Sadece iki kez baktım resmine yetti.
Yetmedi yalan söylüyorum.
Hep koynumda uyttum seni,
Seni bekleyerek lömeyeceğim.
İntiharlarıda attım kafamdan.
Sen geleceksin biliyorum
Sen geleceksin.
Az beni anlatan ilk mektubum.
Bilmediğim adresine gönderemediğim
onlarca mektuptan sadece biri.
Ne olur geri dön! ?