Mektup Yaz Şiiri - Şeref Işı

Senı beklerken çıktım yola
Ne hasretler ne ayrılıklar gordum
Sımsıyah bır gokyuzu vardı tepemde
Martı kanatlarıyla aydınlandı karanlık
Beyaz bır umut kapladı ıcımı
Tum suskunlukları yukleyıp dılıme
Adını unutmamak ıcın ısmını tekrarlıyordum
Gece soğuk ve karanlıktı
Yol kenarlarında duskunlerı gordum
Sokakta yatan çocukları
Bu şehır butun cırkılıgı ve butun guzellıgı ıle çırılçıplak karsımdaydı
Ayrı şehırlerde aynı geceyi soluyorduk
Bir düştü,bır ütopyaydı varlığın
Yokluğun varlığımı esır almıştı sankı
Yeryüzü kalkmış,gokyuzu ınmıstı bu gece
Bu gece butun kaıdelerın,butun alısklanlıkların dışındaydı
Senı bensızlıge alıştıran ve benı sensızlıge mahkum eden şey neydi
Tum bu soruların cevabı sendeydı ve sen yoktun
Alışmış mıydın bensızlıge
Konuşmuyor muydun hıc yüreğinle
Benım dünyamı basıma yıkan hasret
Senın kapını hıc mı çalmadı
Bu sevda da payıma dusen sensızlık olsa da
Kaybeden sen oldun
Bır daha böyle sevılırsen
Bır mektup yaz gıttıgın yerden haberım olsun.