Zifiri Karanlık...
Gidiyor mu son gemi
Ya Mektup...
Sahibine ulaşmadan mektup nasıl demir alabildi ki
Bir kıymetli yükü ve bir yolcusu dolaşıyor uzak diyarlarda
Bir o yana bir bu yana...
Ne limana ne adaya nede kuytu bir kıyıya
Anlıyor çok zaman geçmiş...
Bembeyaz kanatları siyahlaşıp kahverengileşmiş
Uçarak gitmek daha kolay geliyor
Sıg sular Dogan Güneş ve Mektup...
Ne olabilir ki bu Mektup
Zaman zaman yorğunlukdan düşsede ağzından,
Denizin sığ suları yutmadan pike yapıp alıyor ve yorgun bedeni...
Bu kaçıncı gün doğumu ve kaçıncı yıldız
Hala denizin üzerinde ve gözden sakındığı Mektubu yok...
Her geçdiği buluta ve yıldıza tekrar tekrar soruyor...
Bu sıkıntılı hallerı yaşarken Martı,
Mektup öyle bir yere ulaşıyorki
Ne Martı ne diger canlılar nede gökyüzü şahit olamıyor
Dalgalar, Martı ve Doğan Güneş aramalar sonuçsuz...
Ve bir çığlık bulamadığı mektubu okur misali haykırıyor
Kırık kanadını hiçe sayıyor ve Özgürlüğe uçuyor
YA MEKTUP...
01.08.2010 / 01.20
(Doğan Güneş Şiirleri)
Önder KarataşKayıt Tarihi : 27.8.2010 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!