Bu İstanbul yaşanacak yer değil
Kendini köprüden atan var ana
Öyle her pantolon giyen er değil
Namusunu bile satan var ana
Niceleri kopmuş gelmiş yurdundan
Koşar durur bir umudun ardından
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta