...................
Ömrümün sadece başlarını biraz hatırlıyor ve sonunu biliyorum. Aralarda ne yaptım peki? Allah kahretsin! Arada olup biten her şey birbirine benziyor ve karışıyor. Hatırlamaya çalışmak bile bu kadar sıkıntı verirken nasıl yaşamışım bu hayatı? Nasıl çat diye çatlamamışım orta yerimden? Neye benziyor bu durum biliyor musun? Kötü bir filmi yüzellinci kez falan seyretmeye...
Fakat şükürler olsun ki ölümümle bunların hepsinin üstesinden geleceğim. Bunu biliyorum. Nasıl mı? Anlatırım. Ölmek isteyip de ölemediğim her anın, her sıkıntının, kalıp katlanmak zorunda olduğum her acının intikamını tek seferde alacak gibiyim...
Bunları okuduğunda intihar hazırlığında falan olduğumu düşüneceksin kesin. Yanlış. Bilirsin inançlarım engel bir kere böyle bir şey yapmama. Ayrıca o kadar da cesur sayılmam ben onu da bilirsin. Sadece biliyorum nasıl olacağını. İster gelişmiş bir tahmin de buna, ister vasıflı bir öngörü. Tanrı bazı insanlara bir takım ayrıcalıklar veriyor. Kimine iyi bir yaşam, kimine anlayış, sabır, şefkat... Hiçbir şeyi layık görmediği kullarına da gider ayak bir iyilik yapıyor ve ölümlerini öngörme becerisi lütfediyor. Ne kıyak ayrıcalık değil mi?
Tamamını Oku
Zaman geçiyor. Ve bu iyi bir şey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta