Mektup(şiir değil) 7 Şiiri - Oktay Baykurt

bugün başladı yokluğunla yarışmam...finiş nerde biliyorum aslında; ama koşmak istemiyoırum her nedense...ödülsüz ya gelişin...bitiririmsiz ya merhaba deyişin...

biliyormusun sevgili; cami avlusunda, namaz kılmayı istemeyen çocuk gibiyim şimdi...babası elinden tutarya zorla çocuğun...içeri gir der ya...ama çocuk cami avlusunda oynamayı ister...ben de öyleyim...cami avlusunda kalmak isteyen ama ordan başka yerde de oynamayı istemeyen,içeri girmeyen...

sensizlikteki yareninim lakin sana gelmeyi istemeyenim...istesen de gelemeyenim...senden kopamayan başkasına da gidemeyen,hep sende kalmayı isteyenim...

yürek fırtınalarında direklerim hiç devrilmedi...gözlerindeki yaşlar köprülerimi yutmadı...olamadım ızdırablarına sebeb...kerpiçleri başkalarıydı,merdivenleri,lambası,çatısı...
ben dosttum...gelindikçe söz söylenen,iç dökülen...böylesi de yakınlıktı sana...ama durduğum yer uzaklıktı...sevgimi haykırdıkça uzaklaşmayı becerebildim mi bilmiyorum....tek bildiğim derecesiz,ölçüsüz,niteliksiz ve sensizce seni sevmek...

güzel hikayelerdeki köşe başları,çok satan romanlardaki saçak altı öpüşleri,dilden dile söylenen şarkıdaki kemanı; sen varken, irkilerek yaşarım ben...sen yokken böyleyim...sen yokken boş kalan masan gibiyim...sensizim...