benim sana söyleyemdiklerim aslında her insanın içinden geçmeyi beceremeyen düşlerin bir özeti...bak bu ne saçma bir cümle diyebilirsin...yılların kafa kafaya verip bize yaşattıklarına baktığın zaman,aslında mecnunun ilerisinde shakespearin
gerisinde bir yerde olduğumu görürsün...kelimelerin kifayetsiz kaldığı çok şey var bu özette...lakin anlatımsız kalıp adresinin bilinmesi de bir o kadar güzel…
insan bedeni çalıştıkça,efor sarfettikçe yorulur,bezer...ruh ta aynıdır çok zaman..istemediğini yapar,düşünmek istemediğini hatırlar,ulaşamadığında hayıflanır vs vs...ama onca uzaklığa rağmen,strese ve gerilime rağmen yorulmadım hiç...bıkmadım sana uzak olmaktan,bir defa olsun ''neden yakınlardan bir kadın olmdı'' demedim...böyle şeyleri düşledikçe daha bir iştaha geldim daha bir güçlendim...
ne kızartılacak bir yerin,nede oyulacak bir bedenin vardı oysa....kuru bir resimler zinciri ve onlara meze olan şiirler...dostluksa cabasıydı...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta