alışılmış klasik olağan sıradan senden benden...ne yazılması gerektiğini ya da nasıl yazılması gerektigini pusulu bir havada sokaktan geçen insanlara bakıp yüzlerindeki anlam cümbüşüne soruyorum önce...sonra başımın üstündeki buluta bakıp yüzüme düşecek gönüllü damlacıgın yanagımı gıdıklamasını düşleyip kalemime bakıyorum...
başım parçalı bulutlu gögsümse bir toros yamacı sanki...ha yagdı ha yagacaksın üzerime...iklimi sen seç mevsimden mevsime geçmek benim işim...ayı sen seç haftaları saymak benim işim...ne saçmaladıgımın farkındamısın...bana hükmeden sen degil hülyacı bir sensizlik...senin yerinde olmayı isteyen ama benim gibi sevmesini bileni tanımayan öyle kadınlar varki...ne sen onlardansın ne de ben çiçek sulamayı seven bir sürahi...dolup dolup taşmak istediğim tek şey senle ''bir'' olmak...bunu neyle nasıl vasıflandırırsın bu sana kalmış...önemli olan herkesce yabancı bilinmek birbirimize ve düşte bütünleşmek meleklerin önünde...
sevgiyle...
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta