denizler safsatalansa...kayalar böbürlense...yaşanacak yer kalırmıydı ki...ırmakla göl,dereyle baraj aynı düşünse...delirse...yutulmadık yer kalırmıydı ki bize...
vucudlar sönse...rahimler kurusa...ağızlar yamansa...yaşamak için sebeb ne olurdu ki...
gaybtan haber veren bir cinle geleceği fallayan bir mediuma bu soruları sorsaydım bana şunu derdi sanırım:kimi seviyordunda kavuşamadın?
aynı yarışın favorisi olupta beklenilmeyen bir sebebbten dolayı yarışı kazanamayan atletin kendince nedenler uydurması gibi? mediumun teşhisi harika dimi...
aşk kolay ama kavuşamamak kadar değil...
fezalarıma yağan kırmızı damlacıklarımın bulutu...gel geceme sema karanlığıma oda ol...elin yorgan olsun...göğsün yastık....sen koksun bugün herşey...sen taşsın sabahlarım...topla beni bu dağınıklığımdan...yapıştır yüceliğinle...ve sev...yücelerin sevgisi dev olur...ve devler tuttuklarını koparırlar...beni bu aşk girdabından kurtar firaki meleğim...sana muhtacım...en az senin kadar sana muhtaç...
Oktay BaykurtKayıt Tarihi : 1.5.2007 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!