sevgi felsefesine fırsat buldum bir yerde...sen yoksunya kitaplardaki sokrat okullarına gittim...ciltsiz tecrübeleri harfledim...tezler kurdum teoriler savundum sen yokken...mezunluk yaşantılar kiraladım kendime...sen yoksunya hep bundan bu kiralamalar...
ödeyemedim sonra cümleleri kitaplara...okulun arka kapısından yollandım dehlizlere...felsefe notları yerine duvar yazıları defterimde...kalemin uçkuruna mürekkep kaçıyor misali...yazdığım bile beni tanımıyor...okuduğum nasıl anlatsındı ki...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta