günler bir sebetin içinde çürümeye başladı sen yokken...ve biz iki yangın çingeneler gibi etrafında pervane...gel benim gönül gacım gel benim bit mez yollarımın yürek bohçacısı..seni özledim...seninle en özellerimi özledim..sana ait olduğumu hatırlattı bana bu sepetsi günler..çürüyorum..gel depola beni hayatına....buz tutayım...kırıp kırıp eriterek ye beni...ben zaten hazırım senin atladığın deredeki su olmaya...ÇADIRIMIZI KURDUM..BATTANİYELER ONLARCA..AMA SEN YOKSUN GACIM..ÜŞÜYORUM...SENİ SEVİYORUM....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta