günler bir sebetin içinde çürümeye başladı sen yokken...ve biz iki yangın çingeneler gibi etrafında pervane...gel benim gönül gacım gel benim bit mez yollarımın yürek bohçacısı..seni özledim...seninle en özellerimi özledim..sana ait olduğumu hatırlattı bana bu sepetsi günler..çürüyorum..gel depola beni hayatına....buz tutayım...kırıp kırıp eriterek ye beni...ben zaten hazırım senin atladığın deredeki su olmaya...ÇADIRIMIZI KURDUM..BATTANİYELER ONLARCA..AMA SEN YOKSUN GACIM..ÜŞÜYORUM...SENİ SEVİYORUM....
Oktay BaykurtKayıt Tarihi : 13.2.2007 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!