kapı ve pencere,bir evin olmazsa olmazı...ya çatı...evden eve değişiyor değil mi...bakın şehrinizdeki evlere...yarısı üstü açık yarısı çatı ile üstü kapalı...sonuçta ikisi de koruyor insanları yağmurdan,soğuktan,dışarıdan...hepimizin bir sığıntısı sonuçta...en çok yanlız kalmayı sevdiğimiz yer orası...
akıl ve duygular...bir insanın olmazsa olmazları...ya görgü ya irade...insandan insana değişiyor değil mi...bakın etrafınızdaki insanlara yarı hırslı yarısı duygusal...sonuçta olmuyor onlarsız...bazen çekilsekde kenara canımız istiyor kalabalıkları...insan olmak birlikte yaşamak demek değil mi...
işte sende bu her iki misaldeki gibisin benim için...şu satırın altına onlarca paragraf yazabilirim benle sen için...silmek kolay yazılanları...ama şömineye atıp alazlarına bakmak keyif vermez ne sana ne bana...olmazsa olmazın olmak istedim her zaman...gel ve gitmeyi mahkum et firaklığa...
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
