canım...benim papatyasız meralarımın kısrağı...beni böyle kanatlandırma...uçmak için bunca insanın semasını seçmeyelim biz...en dar,en kırmızı ve en kuytu yerimiz yüreklerimiz...orada olsun kanatlarımızın izleri...
biliyomusun,bu sevgin beni ezecek...sana sevmelerim az gelecek diye korkuyorum...
şuan yine nutkum tutuldu seni hayal ediyorum...kollarımda nefes alamıyorsun terden,sevişmeden...
seni özlemek bu değil...seni aramak beklemek değil...seni bulmak öpmek öpüşmek sarmaş dolaş olmak değil...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta