canım...benim papatyasız meralarımın kısrağı...beni böyle kanatlandırma...uçmak için bunca insanın semasını seçmeyelim biz...en dar,en kırmızı ve en kuytu yerimiz yüreklerimiz...orada olsun kanatlarımızın izleri...
biliyomusun,bu sevgin beni ezecek...sana sevmelerim az gelecek diye korkuyorum...
şuan yine nutkum tutuldu seni hayal ediyorum...kollarımda nefes alamıyorsun terden,sevişmeden...
seni özlemek bu değil...seni aramak beklemek değil...seni bulmak öpmek öpüşmek sarmaş dolaş olmak değil...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
