Mektup,kapı ve Yanılgı Şiiri - Umut Bektaş

Boşuna mıydı o kadar yazı?
Demek ki kapı komşum olmuş şimdi, Geri dönen mektuplar.
Hepsi de yağmurdan ıslak, Sanki şehrin utancı üzerlerinde.

Oysa sen de bilirdin, Ne güzeldi sesini dinlemek,
Uyumak, Kafamı yastığa koyup,
Sana dair bir koku aramak.

Bak, o günler bitti.
Şimdi her şeyin kokusu, bu buruşmuş kâğıtların kendi kokusu.
Benim yanılgımın kokusu.

Oysa ne güzel umutlanmıştım,
Bir düşe sahiptim
Senin hiç umursamadığın.

Şimdi artık ne melek, ne başka bir şey;
Sadece, kapı eşiğinde bir yığın buruşmuş kağıt.
Başka da kimse yok zaten,
Beklemeye de niyetim yok.