Mektup II Şiiri - Burhan Kale

Bahçene, bağına, çiçek, dalına…
Elmaya, üzüme doy da gel usta…
Güvenme dertlere şifa balına,
Kalbine imanı koy da gel usta…

Senin de hatan çok derler sonunda,
Bulunmaz hiç kimse sağın solunda…
Kaderden kaçılmaz yürü yolunda,
Milletin sesini duy da gel usta…

Hak, hukuk, adalet, merhamet sende…
Dünya bir gün dize gelir önünde…
Yıkılanı yap dur bozuk düzende,
Zalime acıma kıy da gel usta…

Özgürce gezilsin kardeş olunsun,
Bir vatan, bir bayrak sonsuz salınsın…
Ebede kadar hep kardeş kalınsın,
Küçük sev büyüğü say da gel usta…

Menfaat peşinde yoktur ayarı,
Ne bulsa tüketir bal yapmaz arı…
Bir gün adam olur sanma hıyarı;
Kes cacığa doğra soy da gel usta…

Kim kimi dinliyor kimden ders alır,
Yapanın ettiği yanına kalır…
Akşam erken gelir günler kısalır,
Aç gönül gözünü ney de gel usta…

Ne zaman bitecek bu derin uyku,
Yerin çıkardığı en saf, temiz su…
Geldiğin diyardan bir gül kokusu;
Edana, sedana yay da gel usta…

İnsan var insandır yücedir yüce,
Kimi tapar sade para ve güce…
Kapılar ardında çöz de bilmece,
Seven de unutur ay da gel usta…

Alkış tutan eller bir gün yorulur,
Ceylan güzelse de avdır vurulur…
Gerçek bir lidersin selam durulur,
Sen de Hakkı tutup uy da gel usta…

İnsan sever elbet güzel sözleri,
Kendine sevgiyle bakan gözleri…
Aldansak affeder Allah bizleri,
Nefsine uyma ha cayda gel usta…

Sana selam eyler dilini tutmaz,
Alınca kalemi lafını yutmaz…
Davud ehli dildir hiç yalan katmaz,
On bir kıta işte say da gel usta…