Mektup. Ful çiçeğime...

Sana bu satırları,
Çaresiz bir ayrılığın ötesinden yazıyorum
Uzaklardan,aylarca uzaklardan
Ve düşünüyorum?
Senden bir gün uzak kalmak
Ölüm kadar soğuk,onun kadar acı
Bunu uykusuz yaşlı gözlerimle
Resmine anlatıyorum.

Burada herşey sensiz
Öyle manasız,öyle çirkinki
Kuşlar ötmesini unutmuş
Çiçekler açmasını
Geceler zifiri karanlık
Gündüzler sisli
Ve ben
Kocaman yalnızlığımla perişan,sefil,dertli
Gel diyorsun, çaresizim biliyorsun
Biliyorsun her kuvvet beni senden ayıramazdı
Demekki kadere boyun eğilirmiş
Oysa sende razı oldun
Bu çaresiz ayrılığa,en son
Hemde bükük bir boyunla zavallıca.